gəlin-qız

gəlin-qız
top. Gənc qızlar və gəlinlər, qız-gəlin. Kəndlilər uşaqlarına, gəlin-qızlarına tuman, köynək, yaylıq, şal və qeyri paltarlıq alacaqlar. S. S. A.. <Xəlfə:> . . Gəlin aşaq dağ ardına, orda meydan düzəldək, qoy gəlin-qız burda çalıb-oynasın. C. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • gəlin — is. 1. Toyu keçirilən, ərə gedən qız. Gəlini məclisə gətirmək. – <Məşədi İbad:> Amma bu gəlin kişi çıxdı. Ü. H.. Gəlin aparmağa gələn dəstələr qapıda yığışıb intizar çəkər. M. S. O.. Gəlin köçmək – ərə getmək. . . Gülpəri atasından iznsiz… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gəlin-gəlin — is. Qız uşaqlarının gəlinciklə oynadıqları oyun (adətən «oynamaq» feli ilə). Tubu qonşu evində qonşu qızları ilə gəlingəlin oynamaqla məşğuldur. H. S.. Gəlin gəlin oynayan Pərşan iyirmi bir yaşına çatıb orta məktəb qurtarmışdı. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəlin — qoyun: (Ağcabədi, Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Culfa, Füzuli, Hamamlı, Xocavənd, Kürdəmir, Qax, Qazax, Şəmkir, Tovuz) buynuzlu qoyun. – Anamsan, qoyunun kəlini, səni sağan qız gəlinin, quceydım incə belini (Füzuli); – Bizim sürüdə kəlin qoyun çoxdı… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • təzəgəlin — is. Yenicə ərə getmiş, təzəcə ailə qurmuş qız. Belə ki təzəgəlin üstü başı cırıq, üzü saralmış, zavallı bir şəklə girən qulluqçuya dönərdi. H. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gözləmək — f. Bir şeyin və ya bir adamın intizarını çəkmək, intizarında olmaq. Qatarı gözləmək. Məktub gözləmək. Yoldaşlarını gözləmək. Qonaqları gözləmək. – Şeyx tək otaqda . . təbibsiz, dərmansız ömrünün axır saatını gözləyirdi. Ə. H.. Vaqif çıxanda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • duz-çörək — is. 1. Duz və çörək. Ağsaqqal cavan, qoca qarı, gəlin qız hamı əllərində duz çörək altdan yuxarı çıxmağa başladı. Ə. Vəl.. 2. məc. Yaşama vəsaiti, dolanacaq üçün zəruri olan şeylər; çörək, yemək içmək. ◊ Duz çörək basmaq – dostluğa zidd iş görmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”